به مناسبت هفته‌ی دفاع مقدس:

 سبک بالان قفس‌ها را شکستند

دل از آمال دنیایی گسستند

رها کردند اهل دار دنیا

ره دل روی هر بیگانه بستند

به مناسبت روزهای غریبی که در آن به سر می‌برم:

منم گم کرده محبوبی پریشان

منم از کرده‌ی خود بس پشیمان

به دل زخمی بود کاری و مهلک

چه کردم؟ گشته‌ام چون ابر گریان

منم تنها کنون در جمع یاران

منم بی کس منم دل کرده ویران

منم تشنه به آب پاک عشقش

منم بی‌بهره از یک قطره باران

ای جان جهان خسرو خوبان، به کجایی؟

 گشتم پی تو واله و حیران، به کجایی؟

کردی دل ما خون و برفتی ز بر ما

ای شاه بکشتی من حیران، به کجایی؟

خدایا خسته‌ام، خسته از روزهایی که بدون تو ورق می‌خورند و ساعاتی که عقربه‌هایشان بی یاد تو می‌چرخند... خسته‌ از آینه‌هایی که حتی تصویری از خود هم در آن نمی‌یابم...

خدایا خسته و دلشکسته‌ام... در این طوفان سختی به هر سو پناه برده‌ام با آوار بی‌کسی روبرو شده‌ام... خدایا پناهی جز تو نیست لکن من معرفت دیدن دست محبت تو را ندارم... خدایا می‌شود پناه بی‌کسی‌ام باشی؟

خدایا گفته‌ای "ان الله فی قلوب منکسره" چون به جهل غیر تو را به دل شکسته‌ام راه دادم چگونه رو سوی بارگاهت گردانم و این سخنت را به امید رحمتت شاهد بگیرم؟ خدایا می‌شود مرهمی بر دل زخم خورده‌ام باشی؟

خدایا پرستوی بال و پر شکسته‌ام که از هجرت پاییزی جا مانده‌ام، از پرواز در آسمان آبی عشق جا مانده‌ام... خدایا راه و رسم پرواز را نیاموخته‌ام، تنها و بی‌کس در این لانه‌ی محقر دنیایی پی بهار آرامش می‌گردم... خدایا می‌شود مرا راه و رسم پرواز بیاموزی؟ خدایا می‌شود بال و پرم تو باشی؟

خدایا همچو بیدی لرزان از تند باد خوب و بد روزگار، شاد و غمگین می‌شوم... کاش ریشه‌ در اعماق عشقت، تنه‌ای استوار از یادت و شاخ برگی رو به آسمان رحمتت داشتم... خدایا می‌شود باغبان دل چون بید لرزانم باشی؟

قُلْ یَعِبَادِی الَّذِینَ أَسرَفُوا عَلی أَنفُسِهِمْ لا تَقْنَطوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوب جَمِیعاًإِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‏

پانوشت:

1- امام رضا (ع): مؤمن‌ ، مؤمن‌ واقعى‌ نیست‌ ، مگر آن‌ که‌ سه‌ خصلت‌ در او باشد : سنتى‌ از پروردگارش‌ و سنتى‌ از پیامبرش‌ و سنتى‌ از امامش‌ . اما سنت‌ پروردگارش‌ ، پوشاندن‌ راز خود است‌ ، اما سنت‌ پیغمبرش‌ ، مدارا و نرم‌ رفتارى‌ با مردم‌ است‌ ، اما سنت‌ امامش‌ صبر کردن‌ در زمان‌ تنگدستى‌ و پریشان‌ حالى‌ است‌ (اصول‌ کافى‌ ، ج‌ 3 ، ص‌ 339)

2- هر کس کتاب در کمین گل سرخ رو نخونه ضرر کرده.

3- نعمات رو تا هستند قدر بدونیم نه وقتی از دست رفتند.