مولا علی علیه السلام: مراقب فکرت باش که گفتارت میشود، مراقب گفتارت باش که رفتارت میشود و مراقب رفتارت باش که عادت میشود و مراقب عادتت باش که شخصیتت میشود و مراقب شخصیتت باش که سرنوشتت میشود.
مدتیه که تو یه کارخانه مشغول طی دورهی کارآموزی هستم و در مدتی کوتاهی که تو جو کارخانه تنفس کردم و با افراد مختلف همصحبت شدم دو دسته نظر من رو به خودشون جلب کردند؛ دستهی اول برخی از افراد تحصیل کرده در رشته های فنی و اصطلاحاً مهندس هستند، که اکثراً از یک کلانشهر به کارخانه میان و دستهی دوم کارگران عادی هستند، که از مردم عادی و بومی منطقهایاند، که کارخانه درش قرار گرفته. چیزی که برای من جالب توجّه هست اینه که دستهی اول هرچند به لحاظ موقعیت علمی در مرتبهای بالاتر از دستهی دوّم قرار دارند، امّا به نظر میرسه علمی که دارند نه تنها باعث پرورش روحی اونها نشده بلکه اونها رو به پرتگاه غرور کشیده، پرتگاهی که به نظر من انسان مغرور هرچه بیشتر در اون سقوط کنه بیشتر احساس اوج گرفتن می کنه! علاوه براین دینداری در این افراد در مقایسه با گروه دوم بسیار ضعیفتر به نظر میرسه. اما گروه دوم که عموماً از نظر علمی در درجهی پایینتری قرار دارند بسیار خاکیتر، صمیمیتر و دیندارتر از دستهی اول هستند. این تجربه به من اثبات کرد که علمی که برای خدا کسب و در راه ذات اقدسش خرج نشه بیشک به پرتگاهی تبدیل خواهد شد که فرد رو در سراشیبی سقوط قرار میده هرچند صاحبش مست از این حماقت باشه! با مشاهده این وضعیت یک مقدار دلتنگ شدم که نکنه من هم...
مهندس نشدیم تا فراموش کنیم باید خود را از بیسوادترین خلقالله حقیرتر بدانیم... مهندس نشدیم تا فراموش کنیم ملاک برتری تنها تقوا است... مهندس نشدیم تا علممان در برابر خورشید تابان حق به حجابی اکبر تبدیل شود... مهندس نشدیم تا درگیر شویم در محاسبات یک سازهی عظیم و با مستحکم ساختن آن بر زمین، خود نیز در این خاک ریشه بدوانیم... مهندس نشدیم تا برای رسیدن به میز و منسب در برابر غیر خدا کمر خم کنیم... مهندس نشدیم تا تا با شبنشینی و ضبح نماز صبحمان به خاطر آن، روز خود را با تاریکی آغاز کنیم... مهندس نشدیم تا با نپرداختن زکات مالمان و نگه داری آن در گاوصندوق، خود را در این قفس خاکی محبوس کنیم... مهندس نشدیم تا فراموش کنیم:
" بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ"